پیشرفت چشمگیر صنایع تولید موتورسیکلت این کشور ناشی از برنامه سیاست صنعتی هندوستان بوده است که در سال ۱۹۹۹ به تصویب دولت این کشور رسید. نتایج این برنامه، جایگاه صنعت موتورسیکلتسازی را از صنعتی کوچک و نسبتاً وابسته به صنعتی بزرگ و تعیینکننده در سطح جهان تبدیل نمود.
مقاله مرتبط «غفلت از صرفههای مقیاس در اقتصاد ایران» را مطالعه فرمایید.
دولت هندوستان از طریق ایجاد الزام حداقل تیراژ تولید سالیانه، حداقل اسقاط موتورسیکلت در سال و وضع نظام تشویق و تنبیه سختگیرانه مالیاتی، نهتنها ورود بازیگر جدید با سطح تولید پایین به عرصه تولید موتورسیکلت را بهشدت دشوار کرد، بلکه تعمداً تعداد بازیگران موجود عرصه تولید موتورسیکلت را محدود نموده و عملاً تولیدکنندگان را در انتهای سال 2012 به نصف کاهش داد.
کنترل تعداد بازیگران صنعت سیکلت
در ابتدای اجرای برنامه، هندوستان دارای 32 تولیدکننده بوده است که هریک سهم بازار کوچکی در اختیار داشتند، اما در حال حاضر این تعداد به 18 تولیدکننده رسیده است که عبارتند از:
- باجاج،
- هارلی دیویدسون هند،
- یاماها هند،
- هوندا هند،
- سوزوکی هند،
- رویال انفیلد موتورز،
- هرو موتورز،
- کارخانه جات دفانکت،
- آتول موتورز،
- ماهیندرا،
- TVS،
- موتوگوتزی هند،
- وسپا هند،
- رگال رپتور،
- KTM هند،
- DUCATI هند،
- INDIAN MOTORCYCLE INDIA،
- APRILLA هند.
کاهش تعداد تولیدکنندگان و افزایش سطح تولید بهکمک قاعدهگذاری در حوزه سیاستهای تولید، اسقاط و صادرات انجام شده است. درنتیجه هر شرکت بهمنظور بقا در بازار هند لازم است به این سیاستها پایبند باشد.
این متن بخشی از گزارش مرکز پژوهشهای مجلس با عنوان «مخاطرات تسهیل صدور مجوز در کسب وکارهای مستلزم تحقیق و توسعه» است.