دنیای اقتصاد - برزین جعفرتاش: در مورد دلایل موفقیت اقتصادی دهه 40 مباحث کلی زیادی مطرح شده است، ولی کمتر به جزئیات موضوع و سیاستهای بکار گرفته شده پرداخته شده است. در این مطلب مهمترین ویژگیهای سازمانی و سیاستی حکمرانی اقتصادی دهه چهل ارائه میشود. در این مطلب مسائلی از قبیل تکنوکراتهای اقتصادی، ویژگیهای حمایت از تولید، روابط دولت با بخش خصوصی و توانمندی انتظام در دهه 40 مورد توجه قرار گرفته است. این دوره بهویژه از نظر کیفیت تکنوکراسی و سیاستگذاری صنعتی حاوی نکات ارزشمندی برای سیاستگذاران اقتصادی کشور است.
دنیای اقتصاد- برزین جعفرتاش: در گفتمان اقتصادی رسمی چند سال اخیر کشور موضوعاتی مانند حمایت از تولید، مصرف کالای ایرانی و تقویت اقتصاد ملی بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند. البته سابقه این نوع دغدغهها به بیش از یک قرن قبل بازمیگردد. برای مثال تاکید قائممقام فراهانی برای داشتن توازن واردات و صادرات گمرکی باعث تنفر فرستادگان روس و انگلیس از او شد و در نهایت بر اثر توطئه سفیر انگلستان و برخی درباریان ایران بهقتل رسید.
دستگاه بروکراسی ژاپن دارای اقتصاددانان بروکراتی است که به کانچو اکونومیسوتو مشهورند و به شدت ناسیونالیست هستند و تنها به توسعه بلندمدت این کشور می اندیشند. این گروه از اقتصاددانان در جای جای نهادهای دولتی و بخش خصوصی ژاپن کار گذاشته شدهاند. اقتصاددانان ژاپنی به سیاستهای برنامهریزی و برتری آن بر مکانیسم بازار اطمینان داشتند.
«رشد سریع اقتصادی که عادلانه، باثبات و پایدار هم باشد ممکن است»؛ این جمله چکیده سنت فکریای است که «صدای تولید» مبتنی بر آن ایجاد شد. در این سنت فکری که در ادبیات اقتصادی از آن با عنوانهایی همچون سنت توسعهگرا یا ملیگرایی اقتصادی نیز یاد میشود، حمایت از صنایع داخلی به منظور ایجاد و تقویت صنایع و بنگاههای ملّی رقابتپذیر اولویت اصلی است.
دنی رودریک، استاد اقتصاد هاروارد: هر انحرافی از لیبرالیسم اقتصادی آنقدر که طرفداران آن میخواهند باور کنیم، نابخردانه نیست. تجربه کشورهای شرق آسیا نشان میدهد که اگر ورود مجدد آمریکا به «ملیگرایی اقتصادی» بر ایجاد یک اقتصاد داخلی قوی و فراگیر متمرکز بماند، برای بقیه جهان نیز مفید خواهد بود.