در این اظهارات بالاخره مشخص نیست که صنایع لوازم خانگی توانمند شده و آمادگی رقابت دارند یا با واردات تولید داخل قربانی خواهد شد. از طرف دیگر کارشناسان آشنا با صنعت و همچنین معاونت‌های وزارت صمت به خوبی می‌دانند که این وزارتخانه ارزیابی چندانی از شرایط صنعت لوازم خانگی ندارد و معلوم نیست آقای برادران بر اساس کدام شاخص ادعا می‌کنند صنعت لوازم خانگی داخلی «آمادگی رقابت دارند».
علیرغم اینکه صنعت لوازم خانگی داخلی رشد کمّی و در برخی موارد کیفی خوبی را تجربه کرده، ولی همچنان فاصله با شرکت‌های پیشرو دنیا که از نظر فناوری، مقیاس بازار و سرمایه قابل مقایسه با تولیدکنندگان نسبتا کوچک داخلی نیستند زیاد است. برای مشخص شدن میزان رقابت‌پذیری تولیدکنندگان لوازم خانگی داخلی بایستی از کیفیت و فورمولاسیون مواد اولیه استفاده شده و فناوری‌های تولید و مونتاژ و نرم‌افزار کالاها گرفته تا بهره‌وری خط تولید و کنترل کیفیت و قابلیت‌های برندینگ، بازاریابی و خدمات پس از فروش مورد ارزیابی قرار گرفته و با رقبای خارجی مقایسه شود. صرفا پس از چنین مطالعه و ارزیابی می‌توان ادعا کرد که صنعت داخلی آمادگی رقابت دارند یا نه.
مقاله مرتبط «داستان توسعه صنعت الکترونیک کره (2)؛ 4 مداخله توسعه‌ای دولت کره در صنعت الکترونیک» را مطالعه فرمایید.
از طرف دیگر، رقابت‌پذیری محصولات داخلی می‌تواند با حضور در بازارهای خارجی مورد آزمون قرار گیرد. یعنی وزارت صمت با تمرکز بر یک بازار خارجی می‌تواند زمینه ورود تولیدکنندگان داخلی به بازارهای خارجی را فراهم کرده و در عین حال نسب به توان رقابت‌پذیری برندهای داخلی آگاهی پیدا کند.
از طرفی اگر ادعای آمادگی داشتن صنعت لوازم خانگی داخلی برای رقابت مبتنی بر مطالعاتی است، جا دارد معاونت صنایع مصرفی این مطالعه ارزیابی از توان رقابت‌پذیری صنعت لوازم خانگی را منتشر کنند.
متاسفانه رویکرد وزارت صمت در حوزه صنعت کاملا انفعالی بوده و پس از وضع محدودیت‌های وارداتی به علت تحریم‌ها و کمبود ارز، تقریبا هیچ تلاش فعالانه‌ای برای ارتقای قابلیت‌های فناروانه و ارتقای رقابت‌پذیری صنایع داخلی از جانب وزارت صمت صورت نمی‌گیرد و صرفا این وزارتخانه نظاره‌گر وضعیت صنایع داخلی بوده و امیدوار است که ارتقا و افزایش رقابت‌پذیری به صورت خودکار رخ دهد. در حالی که مرور تجربه سایر کشورهای موفق صنعتی، نشان از همکاری نزدیک و راهبردی بخش خصوصی و بخش دولتی به منظور انتقال فناوری و یادگیری قابلیت‌های تولیدی به صنایع داخلی دارد.
