«آزادی جابجایی کالا، سرمایه و نیروی کار» با نام مختصر «جهانیسازی»، نیروی محرکهی توسعهی کیفیت زندگی انسان از اواخر قرن نوزدهم تا به امروز بوده است. اولین عاملی که توسعه جهانیسازی را ممکن کرد، پیدایش فناوری «کشتی بخار اقیانوسپیما» در سال ۱۸۷۰ بود که جابجایی بینالمللی کالا و نیروی انسانی را تسهیل و تسریع کرد.
دولت کره جنوبی پس از انتخاب صنعت الکترونیک به عنوان یک صنعت پیشران از دکتر کیم وان هی، که استاد مهندسی برق در دانشگاه کلمبیا بود، برای مشاوره در مورد ارتقای صنعت الکترونیک دعوت کرد.