به نظر می‌رسد که اثرات کنترل قیمتی در صنعت فولاد که تغییرات قیمت آن در بقیه بخش‌های تولیدی اثر دارد، مضرترین باشد. در مکزیک، قیمت فولاد از مارس 1957 تا پایان سال 1974 با هدف مهار تورم ثابت نگه داشته شد. «در طول این دوره، اکثر بنگاه‌های فعال در صنعت فولاد مکزیک با مشکلات مالی مواجه بودند که مانع مدرن‌سازی و گسترش آنها شد». کارخانه‌های خصوصی و دولتی، تحت پوشش سیستم «قیمت‌های ثابت» بودند که توسط کمیسیون تعرفه‌های قبل از جنگ هند توصیه شده بود. قیمت فروش فولاد بالاتر از قیمت تثبیتی بود که به تولیدکنندگان پرداخت می‌شد و دولت از این تفاوت برای پذیره‌نویسی پروژه‌های توسعه (نه لزوما در صنعت فولاد) استفاده می‌کرد.
مقاله مرتبط «افسانه کارآمدی تجارت آزاد» را مطالعه فرمایید.
با این وجود، هزینه‌های تولید در کارخانه‌های جدید بخش دولتی بیشتر از کارخانه‌های خصوصی قدیمی‌تر بود؛ زیرا قبل از جنگ، زمانی که کارخانه‌های خصوصی ساخته شدند، هزینه‌های سرمایه نسبتا ارزان‌تر بود و در دوره پس از جنگ «بانک جهانی از تامین مالی واحدهای صنعتی متعلق به دولت خودداری می‌کرد». بنابراین سرمایه‌گذاری‌های خصوصی نسبت به سرمایه‌گذاری‌های دولتی هزینه کمتری داشتند. از آنجا که کارخانه‌های دولتی همان قیمت‌های تثبیتی کارخانه‌های خصوصی را دریافت می‌کردند، متحمل زیان‌های قابل‌توجهی شدند و قادر به تامین مالی نوسازی خود نبودند. هزینه‌های این سیستم قیمتی «غیرقابل محاسبه» توصیف می‌شد، همان‌گونه که هزینه کنترل‌های قیمتی حاکم بر صنعت سیمان هند این‌گونه بود.
در کره، دولت تا سال 1996 قیمت فولاد را دستکاری می‌کرد؛ اما بدون هیچ دلیل واضح توسعه‌ای: «صادرکنندگان خارجی معمولا در رقابت در بازار کره با POSCO (یکی از کارآمدترین تولیدکنندگان فولاد جهان) مشکل داشتند؛ زیرا هزینه‌های حمل‌ونقل و تعرفه‌های وارداتی، محصولاتشان را گران‌تر می‌کرد… . قیمت‌های داخلی به دلیل کنترل‌های دولت لزوما به‌طور مستقیم با قیمت‌های بین‌المللی یا عرضه و تقاضای داخلی تغییر نمی‌کردند. در مقابل، در برزیل، دولت «در سال1965 فرمانی را به تصویب رساند که شرکت‌ها در صورتی که قیمت‌های خود را بیش از 10درصد در سال افزایش ندهند، مزایای مالیاتی خاصی در نظر بگیرد. شرکت‌های فولادی تحت کنترل دولت مجبور شدند به این تعهد بپیوندند. شرکت‌های خصوصی نیز همین‌طور بودند؛ زیرا اکثر آنها برای برنامه‌های توسعه خود به اعتبار دولتی متکی بودند، اما معافیت مالیاتی به شرکت‌ها انگیزه داد تا هزینه‌ها و قیمت‌های خود را پایین نگه دارند».
این مطلب ترجمه بخشی از کتاب «خیزش سایرین» نوشته آلیس امسدن است.
