دولتهای توسعهگرا در تعریف محدود خود، به دولتهای شرق آسیا که با سیاستهای مداخلهجویانه تغییر ساختاری را تسریع کردند اطلاق میشود. فرآیند سریع صنعتی شدن کشورهای کره جنوبی، تایوان، سنگاپور و بخصوص ژاپن پس از جنگ جهانی دوم، سنگ بنای نظری این دیدگاه را فراهم کردند. دولت متعهد به ارتقای صنعتی، توانمند در اجرای سیاست صنعتی و بکارگیری جزیرهای از بروکراتهای کاردان جزء لاینفک دولتهای توسعهگرا میباشد.