یکی از مشکلات اصلی کشورهای در حال توسعه برای بهکارگیری سیاستهای توسعهای، فقدان وجود بوروكراتهای کارآمد در این کشورهاست. معمولاً کشورهای در حال توسعه با کارمندان نه چندان شایسته و بوروكراسي کُند و ضعیف شناخته میشوند. با توجه به مطالعات صورت گرفته در خصوص دولتهای موفق مشخص شده که این ویژگی شامل سازمانهای دولتی این کشورها نیز میشد، اما مسئله اینجا بود که آنها توانسته بودند تعداد محدودي از بوروكراتهای شایسته را گرد هم آورده و فضای مورد نیازشان برای کارآمدی را فراهم آورند. آنچه که بعدها به «جزایر شایستگی[1]» معروف شد.
ظهور شهر ونژو به عنوان پایتخت کفش دنیا نمایش دیگری از موفقیت همکاری بخش عمومی و خصوصی برای ایجاد یک صنعت رقابتپذیر در سطح جهانی است. خوشه صنعت کفش این شهر که در دهه هشتاد با بحران کیفیت و خطر فروپاشی مواجه بود، با تلاش بخش عمومی و خصوصی به یکی از موفقترین صنایع چین تبدیل شد. داستان این موفقیت را در ادامه میخوانید.
توضیح مسائل اقتصادی به مردم از آن جهت اهمیت دارد که اولا مردم تحت تاثیر اخبار و تحلیلهای غیرواقعی و پوپولیستی قرار نمیگیرند و از طرف دیگر زمینه حمایت مردم از برنامهها و سیاستهای دولت را فراهم میکند. عدم گفتگو با مردم در بسیاری از موارد موجب بدبینی و افزایش انتقادات و در نتیجه توقف اصلاحات میشود. مهندس صفی اصفیا یکی از مدیران برجسته اقتصادی کشور در دهه چهل، خطوط فکری سازمان برنامه وقت را توضیح میدهد که بسیار آموزنده است.
در تازهترین مقاله حوزه سیاست صنعتی، محققان مجموعهداده رصدخانه سیاستهای جدید صنعتی (NIPO) را معرفی کردهاند که برای اولینبار سعی دارد اقدامات سیاست صنعتی کشورهای دنیا را در طول زمان جمعآوری کند. در اولین سال شروع به کار این رصدخانه بیش از ۲۵۰۰ اقدام مرتبط با سیاست صنعتی ثبت شد که از این تعداد ۷۱درصد نوعی اختلال تجاری بود.
الگوی حکمرانی خوب وظیفه دولت را حول محور اصلاحاتی از قبیل ارتقای پاسخگویی، شفافیت، حاکمیت قانون، مبارزه با فساد، مشارکت و امثال اینها تعریف میکند تا از این طریق زمینه برای کارآمدی بازارها و رشد و توسعه اقتصادی فراهم شود. علیرغم جذابیت ظاهری و محبوبیت بینالمللی، نقدهای جدی به این الگو وارد است. در این مطلب کوتاه با مهمترین نقد به این الگوی حکمرانی آشنا میشوید.
سال پیش رو احتمالا آخرین فرصت برای رقابتی کردن صنعت لوازم خانگی داخلی است. به این معنی که در صورت عدم ایجاد یک الی دو برند ملی با حداقل مقیاس رقابتی و توانایی صادرات، حمایت مردم و مسئولین از این صنعت کاهش یافته و با باز شدن مرزها برای سومین بار صنعت لوازم خانگی ایران پیش از بالغ شدن به دوران نوزادی عقبگرد خواهد کرد.
اولین تلاشها برای شکلگیری کارخانه به صورت ماشینی در ایران به زمان امیرکبیر (قبل از سال 1230 خورشیدی) برمیگردد. امیرکبیر به منظور احیای ارتش دائمی و تامین نیازمندیهای آن کارخانههایی برای تولید چدن، سرب، مس، توپ جنگی، سلاحهای سبک، باروت، یونیفرمهای نظامی، پارچههای پشمی، چلوار و پارچههای دیگر، انواع نشانهای نظامی، قند، شکر و ... به ایران وارد کرد که بخش اعظمی از آنها به جهت حضور ولیعهد (ناصرالدین شاه) در تبریز و نزدیکی به مرزهای روسیه تزاری و عثمانی در آذربایجان استقرار پیدا کردند.
«کلمبیا برای دهههای متوالی از داشتن یک سیاست صنعتی محروم بود و ما باید آن را بسازیم. چرا؟ زیرا صنعت منبع ثروت است». با این سخنان، گوستاوو پترو، رئیس جمهور جدید کلمبیا که در هفتم آگوست روی کار آمد، سخنان خود را در اجلاس سالانه انجمن ملی تجارت کلمبیا آغاز کرد. این نشست برای آینده اقتصاد کلمبیا بسیار مهم بود.